Fumigacja – skuteczna metoda ochrony przed szkodnikami!
Jak przebiega fumigacja?
Określenie potrzeby zabiegu
Fumigację stosuje się profilaktycznie w pustych pomieszczeniach.
W magazynach pełnych plonów wykonuje się ją dopiero wtedy, gdy obecność agrofagów przekroczy próg szkodliwości.
Inspekcja obiektu
Potwierdzenie występowania szkodników.
Wskazanie miejsc wymagających uszczelnienia.
Dobór odpowiedniego preparatu do zabiegu.
Uszczelnienie obiektu
Kontrola szczelin i otworów wentylacyjnych.
W przypadku stosów worków, produktów sypkich czy całych budynków – użycie specjalistycznej folii gazoszczelnej.
Folia powinna być klejona z obu stron, a przy podłodze uszczelniana wężami piaskowymi.
Obiekt należy oznakować tablicami ostrzegawczymi na wszystkich wejściach i z każdej strony.
Zastosowanie fumiganta
Środek wprowadza się zgodnie z zaleceniami producenta, uwzględniając dawkę i sposób rozmieszczenia.
Wykonawcy muszą być wyposażeni w środki ochrony indywidualnej.
Monitoring i kontrola stężenia gazu
Podczas zabiegu i po nim prowadzi się pomiary stężenia gazu, aby zapewnić skuteczność i bezpieczeństwo.
Wietrzenie obiektu
Stężenie gazu musi spaść poniżej 0,1 ppm (dla fosforowodoru).
Dopiero wtedy można rozpocząć usuwanie pylistej pozostałości po fosforkach.
Udostępnienie obiektu do użytku
Po pełnym wywietrzeniu i upewnieniu się, że nie ma zagrożenia dla ludzi i zwierząt, obiekt zostaje ponownie oddany do eksploatacji.
Jakie czynniki mają wpływ na skuteczność fumigacji?
1. Stan i przygotowanie obiektu
Szczelność pomieszczenia – nieszczelne budynki powodują ucieczkę gazu i obniżają skuteczność zabiegu.
Rozmieszczenie produktów – równomierne ustawienie worków, palet czy innych materiałów ułatwia przenikanie fumiganta.
Uszczelnienie szczelin i otworów wentylacyjnych – zabezpiecza przed utratą gazu.
2. Właściwości fumiganta
Rodzaj gazu i dawka – odpowiedni wybór preparatu oraz prawidłowa ilość zapewniają skuteczne działanie.
Czas ekspozycji – gaz musi mieć wystarczająco długo kontakt ze szkodnikami, by je zlikwidować.
3. Warunki środowiskowe
Temperatura i wilgotność – niektóre gazy działają gorzej w niskich temperaturach lub przy wysokiej wilgotności.
4. Biologia szkodników
Rodzaj i stadium rozwojowe – niektóre owady w stadium jajowym mogą być trudniejsze do zwalczenia.
Gęstość populacji – wysoka liczba szkodników wymaga dokładnego dobrania dawki i czasu ekspozycji.
5 Doświadczenie wykonawcy
Przestrzeganie procedur i instrukcji producenta – niewłaściwe stosowanie fumiganta obniża skuteczność i może być niebezpieczne.
Monitoring i kontrola stężenia gazu – umożliwia reagowanie w czasie zabiegu i zwiększa szansę na pełne zwalczenie szkodników.
Cyrkulacja powietrza – zbyt duże przewiewy mogą wypłukać fumigant, natomiast brak wentylacji sprzyja równomiernemu rozprzestrzenianiu się gazu.
Środki chemiczne stosowane do fumigacji
Gazowanie – dawne i współczesne metody
Dawniej do zabiegów fumigacyjnych stosowano bromek metylu, jednak z uwagi na jego szkodliwy wpływ na warstwę ozonową został wycofany z powszechnego użytku. Obecnie zastępuje go fosforowodór, który powstaje w wyniku reakcji fosforku glinu lub fosforku magnezu z wilgocią w powietrzu. Substancja ta charakteryzuje się doskonałą przenikliwością i skutecznością w zwalczaniu szerokiego spektrum szkodników, a także bywa wykorzystywana do walki z kretami.
Oprócz fosforowodoru stosuje się także fluorek sulfurylu, znany pod handlową nazwą ProFume. Preparat został opracowany w latach 90. XX wieku i zyskał uznanie dzięki skuteczności oraz neutralności wobec środowiska.
Kto może wykonywać zabiegi metodą fumigacji?
Kto może przeprowadzać fumigację?
Do zabiegów fumigacji wykorzystuje się substancje o wysokiej toksyczności, które stanowią zagrożenie dla zdrowia i życia użytkowników oraz osób postronnych, a także mogą być szkodliwe dla środowiska.
Z tego powodu w Polsce – podobnie jak w wielu innych krajach – fumigację mogą przeprowadzać wyłącznie osoby, które ukończyły szkolenie ze stosowania środków ochrony roślin metodą fumigacji i posiadają odpowiednie zaświadczenie. Uprawnienia zdobyte na szkoleniu są ważne przez 5 lat.
Aby zachować prawo do wykonywania zabiegów, przed upływem tego czasu należy ukończyć szkolenie uzupełniające.